Minęło dziewięć lat od zdarzenia, które miało i ma istotny wpływ na moje życie i rozwój. Moja przyjaciółka jeszcze z czasów studenckich Ewa Piaskowska, wówczas Prezydentka Unii Polskiej S.I. od dawna namawiała, bym zajęła się działalnością w organizacji, czytałam wiele materiałów, znałam założenia Soroptimist International, niestety moje problemy osobiste nie pozwoliły zaangażować się w tę działalność. Z racji swojego zawodu zawsze byłam zaangażowana społecznie, a moje życie zawodowe związane było z oświatą.

         Kiedy w 2002 roku zamieszkałam w Bielsku, właściwie nikogo nie znałam, miasto było piękne, ale czułam pustkę i w pewnym sensie obcość. Pewnego jesiennego dnia zostałam zaproszona przez ówczesną prezydentkę klubu Soroptimist International w Bielsku Hanię Wegert na zebranie. Byłam zaskoczona i bardzo ciekawa członkiń klubu. Zdawałam sobie sprawę, że siostry podjęły trudną decyzję, przecież mnie nie znały. Już na pierwszym spotkaniu zaobserwowałam szczególne ciepło i wzajemne zrozumienie, byłam nieznajomą, ale po prezentacji swojej biografii, odczułam akceptację i jakąś szczególną więź z kobietami, które działały w klubie.

       Zostałam zaproszona na kolejne zebranie i niepostrzeżenie zostałam kandydatką. Poznałam historię Klubu, byłam pełna uznania dla inicjatyw i działalności sióstr. Często zadawałam sobie pytanie, w czym tkwi ich siła. Grupa kobiet stawia sobie zadania i o dziwo realizuje je i osiąga cele do których dąży. Obserwując działalność sióstr w klubie i sama w nich uczestnicząc, zrozumiałam, że każda ma własne życie, ale łączy je wspólne działanie dla dobra innych. Każda z sióstr widzi potrzebę pomocy w swoim środowisku, po dyskusji wszystkie wspólnie pracują nad realizacją wyznaczonego celu, zawsze dobro innych jest najważniejsze.

        Bardzo trafne jest hasło ,,Młodzi naszą szansą'', jest ono jakby busolą wskazującą główne kierunki naszej działalności. Pomagać dzieciom pokrzywdzonym przez los i dzieciom szczególnie uzdolnionym, aby mogły się rozwijać i realizować swoje marzenia.

        Po siedmiu latach członkowstwa w klubie Soroptimist International zostałam dziesiątą prezydentką, jest to ogromny zaszczyt, ale i wielka odpowiedzialność i gdyby nie lojalność sióstr, ogromne zaangażowanie i wsparcie zarządu w osobach: Joli Kasprzyk, Ani Łamik, Ani Krzystolik, z pewnością nie udałoby się zrealizować postawionych zadań. Podobnie jak poprzednie prezydentki, nie zmieniłam głównych założeń, którymi się kierowały w ciągu XX lat.

         W roku jubileuszowym, aby podkreślić XX lat istnienia bielskiego klubu Soroptimist International, wydałyśmy kalendarz, zorganizowałyśmy tradycyjny jubileuszowy bal charytatywny z którego dochód zasilił naszą działalność. Uwieńczeniem roku jubileuszowego są obchody XX - lecia Klubu. Kiedy piszę te słowa nie wiem ilu będzie gości, ale wierzę, że solidarność kobiet nie zna granic, że wszystkie Soroptimistki są zawsze razem w słusznej sprawie. 

Barbara Kuciel

Po uroczystym koncercie z okazji  XX-lecia klubu

Spotkanie z okazji XX-lecia  klubu, wrzesień 2010 r.

Kostiumowy, charytatywny BAL WIEDEŃSKI, luty 2010 r.